instytucja przedstawiciela została unormowana w kodeksie cywilnym w przepisie art. 95 kc i następnych, w którym mowa jest o tym, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Z powyższego wynika, iż przedstawiciel może zastępować osobę jedynie przy czynnościach prawnych lub czynach zgodnych z prawem, których elementem jest przejaw woli. Działa on bowiem w imieniu innej osoby, na podstawie stosownego umocowania, a czynność wywiera skutki bezpośrednio dla reprezentowanej osoby. Przedstawiciel może posiadać umocowanie do występowania w imieniu reprezentowanego, którego źródło wynika z samej ustawy (rodzice – dzieci) lub pełnomocnictwa (klient – pełnomocnik). Występują pewne kategorie czynności, których nie można dokonać przez przedstawiciela. Przykładem takiej czynności jest sporządzenie lub odwołanie testamentu, które może być dokonane tylko i wyłącznie przez osobę zainteresowaną.
