Zabezpieczenie wykonania zobowiązań podatkowych

Zobowiązanie podatkowe przed terminem płatności może być zabezpieczone na majątku podatnika, a w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim także na majątku wspólnym, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że nie zostanie ono wykonane, a w szczególności gdy podatnik trwale nie uiszcza wymagalnych zobowiązań o charakterze publicznoprawnym lub dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku, które mogą utrudnić lub udaremnić egzekucję.

Zabezpieczenia w okolicznościach wymienionych powyżej można dokonać również w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej, przed wydaniem decyzji:

  1. ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego;
  2. określającej wysokość zobowiązania podatkowego;
  3. określającej wysokość zwrotu podatku.

Zabezpieczenie następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo w formie określonej w art. 33d Ordynacji Podatkowej. W razie złożenia wniosku o zabezpieczenie w formie określonej w art. 33d zabezpieczenie w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w zakresie objętym tym wnioskiem, może nastąpić po wydaniu postanowienia odmawiającego przyjęcia zabezpieczenia.

Decyzja o zabezpieczeniu wygasa:

  1. po upływie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego;
  2. z dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego;
  3. z dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zwrotu podatku.

Zgodnie z art. 33d Ordynacji Podatkowej, wykonanie decyzji o zabezpieczeniu następuje przez przyjęcie przez organ podatkowy, na wniosek strony, zabezpieczenia wykonania zobowiązania określonego w decyzji o zabezpieczeniu wraz z odsetkami za zwłokę, w formie:

  1. gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
  2. poręczenia banku;
  3. weksla z poręczeniem wekslowym banku;
  4. czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku;
  5. zastawu rejestrowego na prawach z papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski – według ich wartości nominalnej;
  6. depozytu w gotówce.