Podatek od nieruchomości

to ciężar publicznoprawny, danina ponoszona na rzecz państwa z tytułu własności lub posiadania nieruchomości. Określenie wysokości stawek podatku należy do kompetencji gminy, ale tylko do górnej granicy ustalonej w Ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. 1991 nr 9 poz. 31, ze zm.).

Przedmiotem opodatkowania są:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: u.p.o.l.) przewiduje zwolnienia przedmiotowe od podatku od nieruchomości. Zwolnione od niego są:

1.  użytki rolne lub lasy niezajęte na prowadzenie działalności gospodarczej;
2. nieruchomości będące własnością państw obcych lub organizacji międzynarodowych albo przekazane im w użytkowanie wieczyste, przeznaczone na siedziby przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji korzystających z przywilejów i immunitetów na mocy ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych – jeśli między Polską a państwem, do którego należy nieruchomość, obowiązuje w tym zakresie zasada wzajemności;
3. grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, z wyjątkiem gruntów pod wodami jezior lub zbiorników sztucznych;
4. grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi;
5. nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów jednostek samorządu terytorialnego, w tym urzędów gmin, starostw powiatowych, urzędów związków metropolitalnych i urzędów marszałkowskich;
6. grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle – z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych;
7. nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa, które wchodzą w skład Krajowego Zasobu Nieruchomości;
8. oraz inne, wskazane w art. 7 u.p.o.l., m.in. budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajęte pod nie grunty, grunty i budynki we władaniu muzeów rejestrowanych, nieruchomości lub ich części zajęte na prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego.

W zakresie podmiotowym, zobowiązanymi w podatku od nieruchomości są:

1. właściciele nieruchomości,
2. użytkownicy wieczyści,
3. samoistni posiadacze,
4. posiadacze nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w przypadkach określonych w art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.o.l., a także ust. 2.

Podstawę opodatkowania stanowi:

1) dla gruntów – ich powierzchnia;

2) dla budynków lub ich części – ich powierzchnia użytkowa;

3) dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – ich wartość.

 

Zgodnie  art. 6 ust. 1 u.p.o.l.: „Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku”.