
Utwór – to podlegający ochronie prawa autorskiego, utrwalony w jakiejkolwiek postaci przejaw działalności twórczej o charakterze indywidualnym, bez względu na jego wartość, przeznaczenie i sposób wyrażenia. Ochronę też normują przepisy Ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83, ze zm.).
Utwór jest dobrem niematerialnym, nadającym się do alienacji ze świadomości twórcy i do odtworzenia w świadomości innych podmiotów. Musi posiadać w treści lub formie elementy twórcze:
– oryginalność, czyli niepowtarzalność;
– indywidualność , czyli statystyczną konsekwencję jednorazowości lub unikatowości;
– niemożliwość powstania choćby zbliżonych do siebie utworów, bo jest to układ osobowościowy i niepowtarzalny twórcy.
Utwór nie składa się tylko z elementów twórczych, ale również z rzemiosła, warsztatu danej dziedziny twórczości. Naruszenie prawa autorskiego chroniącego utwór następuje, gdy dochodzi do nieuprawnionej ingerencji w te elementy twórcze.
Utwór musi być ustalony w jakiejkolwiek postaci. Brak jest wyłączenia konkretnego przedmiotu z zakresu ochrony prawa autorskiego. Podlegają temu wyłączeniu:
– akty normatywne i urzędowe projekty;
– urzędowe dokumenty, znaki i symbole;
– opublikowane opisy patentowe lub ochronne;
– proste informacje prasowe.
Dla objęcie ochroną prawa autorskiego, nie ma znaczenia rodzaj twórczości, przeznaczenie utworu, ani jego doniosłość. Zasadniczo chroniony jest on w zakresie swojej formy, a nie treści. Wyłączeniu spod tej ochrony podlegają:
a) odkrycia;
b) idee;
c) procedury;
d) metody i zasady działania;
e) koncepcje matematyczne.
Ochrona utworu nie jest uzależniona od spełnienia jakiejkolwiek formalności i nie wymaga jego ukończenia. Katalog utworów:
a) zależne – czyli będące wynikiem wykorzystania cudzej twórczości, wykorzystania elementów zawartych w cudzych utworach; zasadniczo wymagają uzyskania zgody autora utworu macierzystego do korzystanie i przetwarzania jego utworu;
b) inspirowane – to twórczość samodzielna, w której treści ani formie nie rozpoznawane są ślady innych twórców, cudzych utworów;
c) zbiorowe;
d) pracownicze – stworzone przez pracownika i powstałe w ramach stosunku pracy; prawa majątkowe i osobiste nabywa pracownik, ale w zakresie praw autorskich majątkowych pracodawca może przenieść uprawnienia z nich wynikające na siebie, ale tylko te wynikające z umowy lub jej celu; na pracodawcę przechodzi przedmiot, na którym powstał utwór.
Kancelaria Prawna Skarbiec oferuje swoje usługi w zakresie porad prawnych dla przedsiębiorców.
Doradztwo strategiczne, zarządzanie kryzysowe, ochrona majątku, kontrole podatkowe i celno-skarbowe, zwrot VAT.
Kontakt: sekretariat@kancelaria-skarbiec.pl