Cecha probiercza jest znakiem urzędowym, potwierdzającym wykonanie przez urząd probierczy badań określających zawartość metalu szlachetnego w wyrobie, informującym o wynikach tych badań.
Istnieją następujące rodzaje cech probierczych:
- podstawowa;
- dodatkowa;
- pomocnicza;
- główna.
Cecha probiercza podstawowa wskazuje rodzaj metalu szlachetnego i jego próbę, przy czym cechy podstawowe dla wyrobów ze stopu złota wskazują próbę cyframi:
- 1 – dla próby 0,960;
- 2 – dla próby 0,750;
- 3 – dla próby 0,585;
- 4 – dla próby 0,500;
- 5 – dla próby 0,375;
- 6 – dla próby 0,333.
Cecha probiercza dodatkowa określa rodzaj metalu szlachetnego. Cechę probierczą dodatkową łącznie z cechą podstawową stosuje się do uzupełniającego oznaczenia wyrobów z metali szlachetnych, gdy:
- wyrób składa się z kilku połączonych ze sobą części z tego samego metalu szlachetnego – obecność cechy dodatkowej informuje o tym, że wszystkie elementy wyrobu odpowiadają umieszczonej próbie albo
- w skład wyrobu wchodzą części wykonane z innych metali szlachetnych niż część zasadnicza wyrobu.
Cechę probierczą pomocniczą stosuje się do potwierdzenia ważności krajowych cech probierczych umieszczonych zgodnie z przepisami obowiązującymi w czasie, gdy wyroby oznaczano. Cecha pomocnicza umieszczana jest na wyrobie obok cechy podstawowej albo cechy dodatkowej.
Sprawdź poszczególne cechy probiercze