Elektroniczne instrumenty płatnicze

Elektroniczny instrument płatniczy to każdy instrument płatniczy, w tym z dostępem do środków pieniężnych na odległość, umożliwiający posiadaczowi dokonywanie operacji przy użyciu elektronicznych nośników informacji lub elektroniczną identyfikację posiadacza niezbędną do dokonania operacji, w szczególności kartę płatniczą lub instrument pieniądza elektronicznego.

Umowę o elektroniczny instrument płatniczy pomiędzy wydawcą a posiadaczem zawiera się w formie pisemnej. Wymóg formy pisemnej nie dotyczy umowy o instrument pieniądza elektronicznego na okaziciela.

Umowa o elektroniczny instrument płatniczy powinna określać w szczególności:
1) strony umowy;
2) rodzaj udostępnianego elektronicznego instrumentu płatniczego i urządzeń, z których może korzystać posiadacz, dokonując operacji przy użyciu tego instrumentu;
3) rodzaje operacji, których można dokonywać przy użyciu elektronicznego instrumentu płatniczego;
4) terminy wykonywania przez wydawcę zleceń posiadacza;
5) określenie ograniczeń w dokonywaniu operacji, jeżeli umowa je przewiduje;
6) terminy wykonywania przez posiadacza zobowiązań z tytułu operacji dokonanych przy użyciu elektronicznego instrumentu płatniczego oraz z tytułu należnych wydawcy opłat i prowizji lub spłaty należności;
7) rodzaj i wysokość opłat i prowizji oraz warunki ich zmian;
8) zasady rozliczeń z tytułu operacji w walutach obcych oraz wskazanie stosowanych kursów walut;
9) zasady obliczania odsetek;
10) zasady, tryb i terminy składania oraz rozpatrywania reklamacji;
11) okres, na jaki została zawarta umowa, i warunki jej przedłużania;
12) sposób, termin i ważne powody wypowiedzenia warunków umowy przez wydawcę;
13) sposób postępowania w przypadku utraty elektronicznego instrumentu płatniczego.

[Podstawa prawna: ustawa z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych]