W Banku Gospodarstwa Krajowego, zwanym dalej „BGK”, istnieje Fundusz Poręczeń Unijnych, zwany dalej „Funduszem”.
Celem Funduszu jest zwiększenie dostępności kredytu oraz możliwości pozyskiwania środków z emisji obligacji na realizację przedsięwzięć.
Środkami Funduszu są:
1) środki pieniężne przekazywane przez Narodowy Bank Polski z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej, w części określonej w art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938, z późn. zm.3);
2) wpływy z inwestycji środków Funduszu w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, a także gwarantowane lub poręczane przez Skarb Państwa;
3) otrzymane odsetki od lokat bankowych środków Funduszu;
4) kwoty odzyskane w drodze dochodzenia należności powstałych w związku z udzielonymi przez BGK gwarancjami lub poręczeniami ze środków Funduszu;
5) opłaty prowizyjne od udzielonych gwarancji lub poręczeń;
6) darowizny i zapisy;
7) inne wpływy.
Środki Funduszu są przeznaczane na:
1) wypłaty zrealizowanych przez BGK gwarancji lub poręczeń udzielonych ze środków Funduszu na zabezpieczenie spłaty kredytów;
2) wypłaty kwot należnych z tytułu zobowiązań wynikających z obligacji gwarantowanych lub poręczanych przez BGK ze środków Funduszu;
3) pokrycie uzasadnionych kosztów i wydatków ponoszonych przez BGK w związku z udzielaniem gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu oraz wypłatę należności, o której mowa w art. 15 ust. 4 ustawy o Funduszu Poręczeń Unijnych;
4) wynagrodzenia, o których mowa w art. 9 ust. 3 ustawy o Funduszu Poręczeń Unijnych.
2. Środki Funduszu mogą być również przeznaczone na nabywanie papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2 ustawy o Funduszu Poręczeń Unijnych, oraz na lokaty bankowe, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 3 w.w. ustawy.
