Nawiązka

Nawiązka należy do katalogu środków karnych o charakterze mieszanym, łącząc w sobie zarówno elementy penalne (represję), jak i cywilistyczne (kompensację). Kodeks karny podaje liczne podstawy orzekania nawiązki. Zawierają ją tak przepisy części ogólnej (art. 44 § 3 k.k., art. 47 § 1 k.k.), jak i części szczególnej kodeksu. Wysokość jednej nawiązki nie może przekroczyć 10-krotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w I instancji. Jest to zasada podstawowa (art. 48 § 1 k.k.).

Nawiązkę można orzekać, jak już wspomniano, w przypadkach wskazanych w przepisach części szczególnej kodeksu, tj. także z powodu przestępstwa zniesławienia (art. 212 § 3 k.k.) czy zniewagi (art. 216 § 4 k.k.).

Kodeks formalnie nie sprzeciwia się łącznemu orzekaniu nawiązki z naprawieniem szkody, a więc merytorycznie nie pozostaje w sprzeczności z odszkodowaniem, poza przypadkiem wskazanym w art. 46 § 2 k.k.