w prawie cywilnym jest to upływ czasu, który ma istotne znaczenie dla sytuacji podmiotu prawa cywilnego. Uregulowanie definiowania źródeł oraz sposobu obliczania terminów jest Tytuł V kodeksu cywilnego (art. 110 – 116 KC). Termin jest zdarzeniem przyszłym, ale w przeciwieństwie do warunku, jest także zdarzeniem pewnym. Termin można określać w dwojaki sposób, albo poprzez wskazanie konkretnej daty czy zdarzenia, bądź też przez wskazanie zdarzenia, które wiadomo, że nastąpi, jednak nie jest znana konkretna data jego nadejścia (np. narodziny dziecka, opady śniegu etc.). Zastrzeżenie terminu w czynności prawnej jest niedopuszczalne (podobnie jak w przypadku warunku) dla czynności, co do których ustawa tego zabrania albo wynika to z samej właściwości danej czynności prawnej. Źródłami oznaczenia terminu mogą być ustawy, orzeczenia sądów, decyzje innego organu państwowego, jak również czynności prawne.
