Współuczestnictwo formalne zachodzi wówczas, gdy przedmiotem sporu są prawa i obowiązki, roszczenia lub zobowiązania jednego rodzaju, mające identyczną podstawę faktyczną i prawną. Ponadto właściwość sądu jest uzasadniona dla każdego z roszczeń lub zobowiązań z osobna, jako też dla wszystkich wspólnie. Jako przykład można tu wskazać kilku poszkodowanych w wypadku komunikacyjnym występujących o zasądzenie odszkodowania, ale także współuczestnictwo formalne zachodzi w sprawach, gdy najemcy różnych lokali użytkowych zostaną współpozwani o zaległe czynsze. Łatwo zatem zauważyć, że w przeciwieństwie do współuczestnictwa materialnego liczba uczestników po jednej stronie odpowiada liczbie przedmiotów sporu. Przy czym sąd musi być właściwy rzeczowo i miejscowo dla każdego z roszczeń z osobna i dla wszystkich łącznie (art. 72 § 1 p. 2 k.p.c.).
Dla strony połączonej węzłem współuczestnictwa formalnego jest tyle wartości przedmiotu sporu (zaskarżenia), ilu jest współuczestników składających jedno pismo (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 maja 1998 roku, sygn. akt III CZP 69/98).
