Wzorzec umowy został uregulowany w art. 384 kodeksu cywilnego (k.c.). Zgodnie z tym przepisem ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowy, w szczególności ogólne warunki umów, wzory umów, regulaminy wiążą drugą stronę, jeżeli zostały jej doręczone przy zawarciu umowy.
Jak stwierdził Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w wyroku z dnia 20 maja 2008 r. XVII Amc 107/2007 (LexPolonica nr 1937562), „zgodnie z art. 384§1 k.c.ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowny, w szczególności ogólne warunki umów, wzory umów, regulaminy wiążą drugą stronę, jeżeli zostały jej doręczone przy zawarciu umowy. Tak więc, konsument przed zawarciem umowy powinien mieć możliwość zapoznania się z wszystkimi postanowieniami kształtującymi jego prawa i obowiązki i wyrażać zgodę na ich treść całościowo. Natomiast w przypadku analizowanego paragrafu konsument, znając jedynie część tych postanowień, niejako zaocznie przyjmuje na siebie zobowiązania wynikające z pozostałych.”
Jednakże, jeżeli posługiwanie się wzorcem umownym w stosunkach danego rodzaju jest zwyczajowo przyjęte, wiąże on także wtedy, gdy druga strona mogła się z łatwością dowiedzieć o jego treści. Nie dotyczy to jednak umów zawieranych z udziałem konsumentów, z wyjątkiem umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego.
Jednakże, niedozwolonym wzorcem umownym będzie postanowienie umowne, które wyłącza lub istotnie ogranicza odpowiedzialność względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania. Interpretacja powyższa wynika z art. 385[3] pkt 2 k.c.
[oprac. Aneta Ignatiuk]
Aneta Ignatiuk jest starszym prawnikiem w Kancelarii Prawnej Skarbiec.Biz
Potrzebujesz porady prawnej?
Kancelaria Prawna Skarbiec oferuje swoje usługi w zakresie porad prawnych dla konsumentów i przedsiębiorców.
Kontakt: sekretariat@kancelaria-skarbiec.biz
