Jedna z instytucji dawności mająca swój rodowód juz w prawie rzymskim. Prawo to umożliwia pierwotne nabycie własności tylko poprzez fakt posiadania danego składnika majątkowego. W znaczeniu procesowym to roszczenie skierowane przeciwko formalnemu właścicielowi powodująca jego utratę na rzecz powoda. Niezbędnymi warunkami tego uprawnienia jest faktyczne wykonywanie prawa własności przez uprawnionego przez określony czas. Przedmiotem zasiedzenia mogą być także niektóre prawa rzeczowe. Celem tej instytucji jest zalegalizowanie długotrwałego stanu formalnego naruszenia prawa przez naruszyciela, jako że prawo sprzyja podmiotom wykonującym swoje uprawnienia. Z punktu widzenia systemu prawnego określone prawa mogą ulec wygaśnięciu przy jednoczesnym zalegalizowaniu aktywności podmiotu formalnie naruszającego czyjeś prawo własności. Jednym ze sposobów obrony przed przedawnieniem jest pozbawienie naruszyciela posiadania, jako że do powstania zasiedzenia niezbędna jest ciągłość posiadania w przepisanym okresie. Drugą instytucją dawności jest przedawnienie.
