Kauzalność czynności prawnej w polskim porządku prawnym oznacza, iż jej ważność jest zależna od istnienia prawidłowej przyczyny przysporzenia. Osoba dokonująca przysporzenia na rzecz innej osoby czyni to z jakiejś ważnej przyczyny (causa). Gdy czynność prawna jest uzależniona od istnienia i prawidłowości causa, wówczas mamy do czynienia z czynnościami kauzalnymi (przyczynowymi), w przeciwnym przypadku mówimy o czynnościach oderwanych (abstrakcyjnych). W doktrynie wyróżnia się następujące najważniejsze typy causam:
- causa acquirendi vel obligandi – gdy celem dokonania przysporzenia jest uzyskanie przez dokonującego pewnej korzyści dla siebie;
- causa solvedi – gdy celem dokonania przysporzenia jest zwolnienie się przez dokonującego z długu;
- causa donandi – gdy przysporzenie dyktowane jest szczodrobliwością dokonującego przysporzenia, który nie liczy na żaden ekwiwalent;
- causa cavendi – gdy celem przysporzenia jest ustanowienie zabezpieczenia wierzytelności
