Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) oznacza przywóz towarów z terytorium innego państwa na terytorium kraju, przy równoczesnym nabyciu prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zachodzi gdy dostawca ma status podatnika podatku od wartości dodanej, a nabywca ma status podatnika podatku od towarów i usług. Nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez nabywcę jako podatnika podatku od towarów i usług.
Za WNT uznane jest także przemieszczenie towarów własnych podatnika z państwa członkowskiego UE na terytorium Polski chyba, że to przemieszczenie ma charakter tymczasowy lub dotyczy towarów instalowanych lub montowanych w Polsce, będących przedmiotem sprzedaży wysyłkowej czy przemieszczanych na pokładach statków, samolotów lub pociągów z przeznaczeniem do dostawy pasażerom.
WNT występuje zawsze w przypadku nabycia na terytorium innego kraju członkowskiego UE nowych środków transportu (definicja nowego środka transportu zawarta jest w art. 2 pkt. 10 ustawy o VAT), bez względu na to kto jest ich dostawcą i nabywcą.
Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić i obejmuje: podatki, cła, opłaty oraz inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu, ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Orzeczenia
I SA/Wr 1243/15 – Wyrok WSA we Wrocławiu, I FSK 1000/11 – Wyrok NSA z 2012-04-18
Potrzebujesz pomocy dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów?
Kancelaria Prawna Skarbiec oferuje swoje usługi w zakresie porad prawnych dla konsumentów i przedsiębiorców.
Kontakt: sekretariat@kancelaria-skarbiec.pl
