Czek gotówkowy stanowi dyspozycję wystawcy czeku udzieloną trasatowi obciążenia jego rachunku kwotą, na którą czek został wystawiony, oraz wypłaty tej kwoty okazicielowi czeku lub osobie wskazanej na czeku.
Czek gotówkowy może być przedstawiony do zapłaty bezpośrednio u trasata albo w innym banku. Zapłata czeku gotówkowego przedstawionego do zapłaty w innym banku następuje po uzyskaniu przez ten bank od trasata środków wystarczających do zapłaty czeku.
Szczegółowe warunki przedstawienia czeku gotówkowego do zapłaty w innym banku określa umowa między tym bankiem i posiadaczem czeku. Banki mogą zawierać porozumienia, w których – na zasadach wzajemności – określą inny niż określony powyżej tryb przedstawienia czeków gotówkowych do zapłaty z rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych.
Czek zawiera:
- nazwę „czek” w samym tekście dokumentu, w języku, w jakim go wystawiono;
- polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej;
- nazwisko osoby, która ma zapłacić (trasata);
- oznaczenie miejsca płatności;
- oznaczenie daty i miejsca wystawienia czeku;
- podpis wystawcy czeku.
Czek może być wystawiony:
- na określoną osobę z dodaniem wyraźnego zastrzeżenia „na zlecenie” lub bez takiego zastrzeżenia;
- na określoną osobę z dodaniem zastrzeżenia „nie na zlecenie” lub innego równoznacznego;
- na okaziciela.
Czek na rzecz określonej osoby z dodaniem wyrazów „lub okazicielowi” albo innego zwrotu równoznacznego uważa się za czek na okaziciela.
Za czek na okaziciela uważa się również czek, nie wskazujący, komu ma być uiszczona zapłata.
[oprac. mec. Robert Nogacki, 2007]
Potrzebujesz pomocy dotyczącej czeków gotówkowych?
Kancelaria Prawna Skarbiec oferuje swoje usługi w zakresie porad prawnych dla konsumentów i przedsiębiorców.
Kontakt: sekretariat@kancelaria-skarbiec.pl
