Przestępstwa ścigane na wniosek, podobnie jak przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego, ścigane są na wniosek pokrzywdzonego. Bardzo często te dwa rodzaje postępowań są niesłusznie ze sobą mylone, a nazewnictwo bezzasadnie i naprzemiennie wykorzystywane.
Przestępstwa ściągane na wniosek prowadzone są przez właściwy organ ścigania, którym może być zarówno policja, jak i prokurator (publicznoskargowe). Najistotniejsze jest jednak to, iż aby rozpocząć ten rodzaj postępowania, wymagany jest wniosek i aktywność samego poszkodowanego. Bez właściwego wniosku nie możliwe jest rozpoczęcia postępowania w tym rodzaju postępowania, chociażby organy ścigania dysponowały w tym zakresie najlepszą wiedzą lub dowodami świadczącymi o czynie sprawcy.
W sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek, postępowanie z chwilą złożenia wniosku toczy się z urzędu. Podkreślić należy, że w razie złożenia wniosku o ściganie niektórych tylko sprawców obowiązek ścigania obejmuje również inne osoby, których czyny pozostają w ścisłym związku z czynem osoby wskazanej we wniosku, o czym należy uprzedzić składającego wniosek. Przykładami przestępstw ściganymi na wniosek na gruncie Kodeksu karnego są między innymi art. 190 k.k. – groźba karalna, art. 192 k.k. – zabieg leczniczy bez zgody pacjenta, art. 278 k.k. – kradzież na szkodę osoby najbliższej, art. 279 k.k. – kradzież z włamaniem na szkodę osoby najbliższej.
Podstawa prawna
- art. 12 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz.. 555)
Orzeczenia i komentarze
- Grzeszczyk Wincenty, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, wyd. X, 2014.
- Świecki Dariusz (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, 2013.
Kancelaria Prawna Skarbiec oferuje swoje usługi w zakresie porad prawnych dla przedsiębiorców.
Doradztwo strategiczne, zarządzanie kryzysowe, ochrona majątku, kontrole podatkowe i celno-skarbowe, zwrot VAT.
Kontakt: sekretariat@kancelaria-skarbiec.pl
